با توجه به اهمیت امر تبلیغ در دنیای امروز، از هر نوع امکانات و ابزار مدرن میتوان در راستای تبلیغ دین استفاده کرد. یکی از این امکانات فضای مجازی است. اهمیت تبلیغ دین در فضای مجازی به مراتب بیشتر از رسانه منبر و در فضای مسجد است.گروهی از طلاب که به فضای مجازی مسلط هستند، باید وارد این فضا شوند تا به تبلیغ دین بپردازند، در این صورت می‌توانند تاثیر بیشتری بر کاربران داشته باشند. در واقع هر فردی که توانایی تبلیغ دین در فضای مجازی را دارد باید وارد این فضا شود.
اما به نظر میرسد ضرورت مسئله تبلیغ دین در فضای مجازی برای طلاب و حوزههای علمیه همگانی نشده است و این ضرورت باید به مرحله عینی و عملی برسد و در قالب دستورالعمل اجرایی محقق شود. در حالی که اکنون به طور متوسط در دنیا بیش از پانصد میلیون نفر کاربر فضای مجازی داریم که از این تعداد صد میلیون کاربر فعال هستند، به این معنی است که در روز دقایق بسیاری صرف فعالیت در فضای مجازی می‌کنند. عدم حضور برخی طلاب در فضای مجازی به منظور تبلیغ دین نیازمند آسیب‌شناسی جدی است.
مسئله تبلیغ در فضای مجازی یک دانش تخصصی است و هیچ یک از طلبه های ما آموزش تخصصی در این زمینه را نمی بینند و اگر کسی زمانی را برای این موضوع صرف می‌کند از سر لطف است؛ زیرا بدون آموزش اقدامی را انجام می‌دهد که می‌تواند تأثیرات بسیاری داشته باشد. مبلغان فضای مجازی باید با روانشناسی و ارتباطات آشنا باشند تا بتوانند با مخاطب ارتباط تاثیرگذاری داشته باشند. در واقع معرفت یافتن نسبت به مفاهیم و ارزش‌های دینی قدم اول است که اگر این قدم خوب صورت بگیرد، بخش اصلی کار انجام شده است و کاربران کم کم با اشتیاق به سمت مطالعه در زمینه دین اسلام می‌روند. لذا تربیت مبلغ مجازی، شناخت درست از زبان فضای مجازی، شناخت درست و کامل از مخاطب فضای مجازی، تولید محتوای مناسب از جمله اقداماتی بوده که مقدمه یک اقدام عملی برای تبلیغ خوب دینی در فضای مجازی است. نسلی از طلاب به صورت جدی با فضای مجازی آشنا هستند، اما این امر عمومیت ندارد و آشنا کردن طلاب با این فضا برعهده مراکز آموزشی و پژوهشی حوزه است که مسئله را به صورت جدی پیگیری کنند و برنامه‌ریزی داشته باشند تا طلاب و مراکز حوزوی در این فضا بیشتر به فعالیت بپردازند.
تبلیغ دین در فضای مجازی باید تبدیل به رشته تبلیغ فضای مجازی شود تا کاربران طلبه در این زمینه آموزش ببینند و با زبان اینترنت آشنا باشند. صرف تبلیغ این نیست که پشت اینترنت بنشیند و هر مطلبی را به ثبت برساند بلکه ارائه و ثبت محتوا نیازمند قواعد و الزاماتی است که باید سرمایه‌گذاری‌های لازم در این باره انجام شود و بخشی از محتوای مورد نیاز را هم در اختیار مبلغ گذاشت؛ زیرا مبلغ نمی‌تواند همه محتواهای فضای مجازی را تولید کند. درحال حاضر که هنوز متولیان و صاحب نظران در امور دینی به اینترنت دسترسی کامل ندارند میتوان از حضور مذهبیون آگاه و با سواد در این امور کمک و بهره جست ولی این همت را می‌طلبد که سازمان‌ها و یا نهادهای آموزشی و فرهنگ دینی وارد این فضا شده و به مخاطبان اطلاعات و آگاهی‌های صحیح را ارائه دهند. «امروز در جهان اینترنت و ماهواره و وسایل ارتباطی بسیار متنوعی وجود دارد و حرف، آسان به همه جای دنیا میرسد، میدان افکار مردم و مؤمنان، عرصه کارزار تفکرات گوناگون است. امروز ما در یک میدان جنگ و کارزار حقیقی فکری قرار داریم، این کارزار فکری به هیچ وجه به زیان ما نیست؛ بلکه به سود ماست؛ چرا که اگر وارد این میدان بشویم و آنچه را که نیاز ماست از مهمات تفکر اسلامی و انبارهای معارف الهی و اسلامی بیرون بکشیم و صرف کنیم، قطعاً برد با ماست.» اگر چه ضرورت رسانه منبر را نمی‌توان نفی کرد؛ اما اکنون شکل برقراری ارتباطات در دنیای جدید متفاوت شده است و بیشترین ارتباطات در فضای مجازی صورت می‌گیرد؛ لذا این جنبه ها باید مورد توجه قرار بگیرد.
شهادت مولایم را تسلیت عرض می نمایم.
امام حسن عسکری(ع):
پـارسـاتـریـن مـردم کسـى است که در هنگـام شبهه تـوقف کنـد.
عابـدتـریـن مـردم کسـى است که واجبـات را انجـام دهـد.
زاهـد تـریـن مـردم کسـى است که حـرام را تـرک نمـاید.
کـوشنـده تـریـن مـردم کسـى است که گنـاهـان را رهـا سازد. (تحف العقول ،ص 489.)
http://fanoos.kowsarblog.ir