مراقبه در احوال!
علامه طباطبایی(ه) می فرمایند: مراقبه یعنی توجه باطنی انسان به خدا وروی نگرداندن از آن در همه احوال.مراقبه این است که انسان در اوقات بیداری از اول صبح تا هنگام خواب از یاد خدا غافل نباشد وتمام گفتار و کردارش برای خداوند متعال وجلب رضای او باشد او را همه جا حاضر وبر کارهای خود ناظر بداند وخویشتن را در محضر او بیابد.
(در محضر علامه طباطبایی ص331)
آخرین نظرات